Ima li voda u boci rok trajanja?

Voda kao pokretač života, supstanca je koja nema boju, miris, ali ni elemente koji bi mogli imati određeni vremenski rok trajanja. Samim tim, teoretski gledano, voda koja je uskladištena hiljadama godina i dalje je potpuno zdrava i pitka, ali samo pod jednim uslovom - ako u nju nisu ušle hemikalije koje se eventualno nalaze u samom sastavu posude.

Upravo to je ključni problem kod kupovne vode u plastičnim bocama, a koje generalno nisu materijal čist od hemikalija.

Postoji nekoliko vrsta plastike koja se koristi za izradu boca, a najčešće je riječ o PET (polietilen tereftalat) prozirnoj termoplastičnoj smoli. Boce ili flaše koje se proizvode od te vrste plastike, namijenjene su jednokratnoj upotrebi i prati ih znatna vjerovatnost ispuštanja štetnih supstanci u sadržaj tj. samu vodu.

Druga vrsta plastike koja se također često koristi za proizvodnju boca je HDPE (polietilen visoke gustoće), a koju prati karakteristika odlične kvalitete i vrlo male vjerovatnoće kontaminiranja tečnosti.

Međutim, činjenica je da obje vrste plastike ipak puštaju štetne supstance u vodu ili drugu tekućinu koja se nalazi unutar nje, a to se događa nakon proteka određenog vremenskog perioda i naročito tokom izloženosti određenim okolnostima.

Kao prva i najopasnija situacija izdvaja se stajanje flaširane vode na visokoj temperaturi i direktnoj izloženosti suncu. Tada se cijeli proces kontaminacije vode štetnim supstancama iz plastike događa jako brzo. Ako se uzme u obzir da se voda u plastičnim bocama jako često drži u automobilima, ljudi bi trebali biti svjesni da upravo na suncu parkirani automobili predstavljaju školski primjer okruženja u kom voda u boci brzo postaje opasna za piće.

Proizvođači odnosno kompanije koje vrše punjenje izvorske vode u boce i vrše distribuciju širom svijeta, relativno proizvoljno ispisuju rok trajanja vode od 2 godine, a što ako se uzme u obzir izloženost toplini i drugim različitim okolnostima tokom skladištenja, vodu u bocama ipak čini daleko manje zdravom i čistom nego što ljudi misle.

Po svemu navedenom, zaključak koji se sam nameće jeste da čistu izvorsku vodu ništa ne može zamijeniti, te da je držanje u staklenim bocama neuporedivo pametnija opcija. U slučaju kupovine flaširane vode, definitivno treba obratiti pažnju na datum punjenja i rok trajanja, te izbjegavati kupovinu vode koja nije skladištena na pravi način. Ispijanje vode u razumno kratkom periodu nakon kupovine i njeno držanje u frižideru, drugi je nivo preporuka koje stručnjaci savjetuju potrošačima.