Ranija istraživanja su pokazala da veliki broj radno aktivnih osoba tokom sedmice spava kraće nego što je to preporučeno, a zbog toga se suočavaju sa nizom posljedica. Istovremeno, jedna od glavnih "taktika" je duže spavanje tokom slobodnih dana, s ciljem saniranja posljedica i nadoknade manjka sna.
Ni predugim spavanjem vikendom nije moguće sanirati posljedice manjka sna tokom radne sedmice
Upravo tim segmentom pozabavili su se istraživači sa američkog Univerziteta u Koloradu, zaključivši da takav vid nadoknade manjka sna i nije baš uspješan kao što mnogi vjeruju.
Radi se o tome da san i životne navike vezane za taj ključni oblik odmora organizma, imaju direktan uticaj na regulaciju metaboličkih procesa i lučenje hormona u organizmu. Tako nije teško doći do zaključka da svi oni koji spavaju kraće nego što bi trebali i imaju neuređene cikluse spavanja, žive s lošim efektima na probavu, stres, ali i ostala polja.
Nažalost, ni duže spavanje nakon nekoliko takvih dana deficita, ne može u potpunosti popraviti stvari.
U pomenutom ispitivanju učestvovalo je 36 zdravih odraslih osoba životne dobi do 40 godina, a koje su tokom dvije sedmice boravile u laboratorijskim uslovima gdje su praćeni izlaganje svjetlu, njihov san i unos ishrane. Učesnici su bili podijeljeni u tri grupe, gdje je njih 12 moglo spavati 9 sati noću, drugih 12 je spavalo 5 sati, a članovi treće grupe su imali vrlo ograničeno vrijeme spavanja tokom radnih dana, ali su vikendom imali neograničeno vrijeme odmora.
Ono što je utvrđeno koncem ispitivanje je to da su upravo članovi treće grupe prijavili najviše "poremećenog sna" bez obzira na to što su čak i predugo spavali tokom vikenda, a u odnosu na ostale su uspijevali za ta dva dana da se odmore tek za 66 minuta više.
Sve to je rezultiralo konačnom preporukom istraživača da bi se ljudi ipak morali na neki način izboriti i uskladiti svoje navike sna tako da svakoga dana osiguravaju 7 sati sna svom organizmu.
